-
1 obywatel
m ( Gpl obywateli) 1. (państwa) citizen- obywatel Francji/Polski a French/Polish citizen- obywatel obcego kraju a foreign citizen2. (miasta) citizen; burgher przest.- obywatel Łodzi/Warszawy a citizen of Łódź/Warsaw3. daw. (ziemianin) landowner- obywatel ziemski landowner4. (forma tytułowania) citizen przest.- tak jest, obywatelu generale yes, sir!■ obywatel świata citizen of the world- szary obywatel the man in the street* * *-a; -e; gen pl; -i; m* * *mpobywatelka f. Gen.pl. -ek1. ( państwa) citizen; obywatel świata citizen of the world, cosmopolite; szary obywatel the man in the street.2. (= mieszkaniec) inhabitant, citizen; honorowy obywatel honorary citizen.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obywatel
См. также в других словарях:
obcokrajowiec — m II, DB. obcokrajowiecwca, W. obcokrajowiecwcze a. obcokrajowiecwcu; lm M. obcokrajowiecwcy, DB. obcokrajowiecwców «obywatel, mieszkaniec obcego kraju; cudzoziemiec» … Słownik języka polskiego
obcy — «nie należący do jakiegoś kręgu osób, spraw, rzeczy; niewłaściwy komuś, nie objęty czyimiś zainteresowaniami» Być w obcym towarzystwie. Wyraz obcego pochodzenia. Obcy przemysł, handel, język. Obcy ludzie. Obca kultura. Jakaś dziedzina wiedzy jest … Słownik języka polskiego
